چاپ مرکزی

حدود دهة 1040 م. كيمياگري کارت ویزیت چيني به نام پي‌شنگ ظاهراً از گل و چسبي مخصوص، تركيبي به دست آورده و با آن حروف متحرك ساخته و سپس اين حروف را پخته و سخت كرده است. پي‌شنگ حروف را كنار هم قرار مي‌داد و با وسيله‌اي فلزي محكم مي‌كرد. روي آن مخلوطي از رزين، موم و خاكستر مي‌ماليد و صفحة حروف را به آرامي حرارت مي‌داد. پس از انتقال نقش صفحه بر كاغذ و تكثير نسخه‌ها، باز حروف را به چاپ کارت ویزیت آرامي حرارت مي‌داد و از هم جدا مي‌ساخت. به سبب همين روش ابتكاري است كه پي‌شنگ را مبدع راه حل حروفنگاري با حروف متحرك مي‌دانند. همچنين شواهد تاريخي نشان مي‌دهد كه در نيمة اول قرن سيزدهم ميلادي، حدوداً مصادف با عصر استيلاي مغول بر ايران، در كشور كره از حروفچيني چاپ تراکت متحرك استفاده مي‌شده است. در 1403 م. به فرمان يكي از شاهان كره ، مجموعه‌اي از 100 هزار قطعه حرف چاپي از مفرغ ريختند.